26 marca 2024 roku weszła w życie ustawa o niektórych zawodach medycznych na podstawie, której zawody: opiekuna medycznego, asystentki stomatologicznej, elektroradiologa, higienistki stomatologicznej, instruktora terapii uzależnień, technika farmaceutycznego, technika sterylizacji medycznej, technika masażysty, protetyka słuchu, optometrysty, ortoptysty, podiatry, profilaktyka, technika ortopedy oraz terapeuty zajęciowego stały się zawodami medycznymi.
Zgodnie z art. 20 ustawy o niektórych zawodach medycznych, osoba wykonująca zawód medyczny ma prawo i obowiązek ustawicznego rozwoju zawodowego przez aktualizację swojej wiedzy i umiejętności zawodowych. Ustawodawca wskazuje, że ustawiczny rozwój zawodowy może być realizowany przez kształcenie podyplomowe lub doskonalenie zawodowe.
W ramach kształcenia podyplomowego, osoba wykonująca zawód medyczny może uczestniczyć w szkoleniu specjalizacyjnym lub kursie kwalifikacyjnym. Natomiast formami doskonalenia zawodowego są kursy doszkalające oraz samokształcenie.
Osoby wykonujące jeden z wymienionych powyżej zawodów medycznych, są zobowiązane w 5-letnim okresie rozliczeniowym, rozpoczynającym się z dniem 1 stycznia następującego po roku, w którym osoba wykonująca zawód medyczny uzyskała wpis do rejestru, do uzyskania co najmniej 200 punktów edukacyjnych za udział w wybranych formach ustawicznego rozwoju zawodowego, w tym 120 punktów edukacyjnych za udział w kursie doskonalącym. Ustawiczny rozwój zawodowy będzie dokumentowany w karcie rozwoju zawodowego. W praktyce osoby, które uzyskały w bieżącym roku kalendarzowym wpis do rejestru, powinny do końca 2030 roku spełnić obowiązek ustawicznego rozwoju zawodowego.
Szczegółowe zasady ustawicznego rozwoju zawodowego oraz liczbę punktów edukacyjnych za poszczególne formy ustawicznego rozwoju zawodowego określa rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 19 kwietnia 2024 r. w sprawie ustawicznego rozwoju zawodowego osób wykonujących niektóre zawody medyczne (Dz. U. poz. 674).
Wśród form ustawicznego rozwoju zawodowego przewidziano m. in.:
– udział w kursie doszkalającym, seminarium, szkoleniu, konferencji, zjeździe czy sympozjum naukowym,
– przygotowanie i wygłoszenie referatu lub prezentacji naukowej,
– opublikowanie jako autor lub współautor książki naukowej lub popularnonaukowej,
– tłumaczenie książki naukowej lub popularnonaukowej,
– sprawowanie opieki nad studentami lub uczniami odbywającymi praktyki zawodowe,
– indywidualna prenumerata czasopisma naukowego z dziedziny nauk medycznych i nauk o zdrowiu.
Ministerstwo Zdrowia przewidziało szeroki katalog form ustawicznego rozwoju zawodowego, przez co osoby wykonujące zawód medyczny, mogą wybrać odpowiednią dla siebie formę doskonalenia zawodowego.
Jednocześnie, należy wskazać, że osobie wykonującej zawód medyczny podnoszącej kwalifikacje zawodowe w ramach ustawicznego rozwoju zawodowego przysługuje płatny urlop szkoleniowy w wymiarze do 6 dni roboczych rocznie.
Niespełnienie obowiązku ustawicznego rozwoju zawodowego będzie stanowiło naruszenie przepisów związanych z wykonywaniem danego zawodu medycznego, co z kolei może spowodować wszczęcie postępowania w przedmiocie odpowiedzialności zawodowej i orzeczenie kary za przewinienie zawodowe.
